Akşamları evlerimiz yakın olduğu için birkaç öğrencimle beraber geliyoruz.
Sena ve sude, yağmur ve yasemin, beyza.
Sena hariç hepsi evlerine girmeden önce bana uzun uzun sarılır, şapur şupur öperler. Ama sena hiç oralı olmaz.
Ben senanın bu tip şeylerden hoşlanmadığını düşünürken, bir akşam çocuklardan biri bana sarıldığında senanın bize nasıl baktığını gördüm ve yıkıldım.
Hayır! Sena sevmediğinden değil, utandığından gelip bana sarılmıyordu! "Nasıl olur da böyle bir hataya düşebilirim?! Nasıl utandığını anlamam?" diye kendimi yedim durdum bütün gece.
Sena yabanidir, şımarık gibi görünür, evet biraz da şımarıktır.. Ama utangaçtır, aslında çekingendir. Her ne kadar belli etmese de..
11 yaşında bir çocuk yahu..
Hâla bu kadar zaman onun utandığını anlayamadığım için kendime kızıyorum!
Canım öğrencilerim.. Benim dünyam sizsiniz..
Özür dilerim sena..
