sürekli kendini alıştırdığını sandığın tek korkudur. bazen tüm gününü zehir eder, sonra yaşadığına da, lanet edersin. kendini ölümünü düşünmeye sıra gelmez zaten. etrafında, sana ışık saçanları kaybetmekten korkarsın aslında. işte korkutanda budur. yoksa benim için ölüm, kurtuluştur dersin, ama etrafındakilere bunu konduramazsın arkadaş! anlıyorum seni değil mi? hepimiz böyleyiz merak etme.
