kimilerinde hastalık boyutunda. komşumuz neriman teyzenin teriyer cinsi bir köpeği var, köpek demeye bin şahit ister. tırnakları ojeli, altında bebek bezi, renk renk elbiseleri. köpeği kucağında bebek gibi tutuyor. köpek öyle tutulmaz, dedim, o köpek değil benim oğluşum dedi. soğuk günlerde virüs kapar, hasta olur diye dışarı çıkartmıyor köpeği, onun için altında bez varmış. bak neriman teyze;
o oğluşun değil, o bir köpek. köpeklerin tırnakları boyanmaz, köpeklere kıyafet giydirilmez, altlarına bez bağlanmaz, korkma dışarıda da virüs kapmaz. o bir hayvan, hayvana hayvan gibi davranacaksın, dedim. suratı düştü kadının. siklemedi bile. apartmanda görünce selam vermiyor artık. hayvan düşmanı oldum gözünde.
bazı tipler de köpeklerine sirk hayvanı gibi davranıyor. otur, kalk, sürün, zıpla. ortak bir hayat paylaşırken düzen için köpeğinize bir şeyler öğretmeniz çok normal. ancak bunu abartıp, millete hava atmak için köpeğe binbir türlü şaklabanlıklar yaptırmalar ne, onu anlamıyorum. ardı ardına on tane şey söylüyor, köpek birini karıştırınca köpeğe kızıp vuruyor. eskişehir adalarda köpeklerin buluştuğu bir park var, orada otururken böyle bir şerefsize denk geldim. tekme tokat daldı köpeğe, fırladım yerimden, girdim aralarına. neden vuruyorsun deyince, sözümü dinlemedi, ben onun sahibiyim gibi bir laf etti. sen o köpeğin sahibi değilsin ilk önce bunu öğren, ortak bir hayat yaşıyorsunuz. o, istedikleri olmayınca seni ısırıyor mu, deyince haksızlığını örtmek için bana da kabardı. bu hayvanın anlayacağı dilden konuşunca normale döndü put oğlu puşt.
neriman teyze gibi, bu puşt oğlu puşt gibi hayvan sevecekseniz hiç sevmeyin, sevginiz eksik kalsın.
