esefle kınadığım ve düşüncesine karşı çıktığım öğrencidir.
ilkokul, lise denilen sözde eğitim kurumlarında nasıl binlerce engelliye öğrenci adı veriliyorsa; ülkedeki bir avuç, eğitime o halleriyle gönül vermiş insanlara da öğretmen denilmesi yadırganamaz, yadırganmamalı. ha gel gelelim o öğrenci demeye bin şahit isteyen adamlara eğitim vereceklerse işte o zaman öğretmen olmalarına bende karşıyım. çünkü o asıl engelli adamlar gözleri az görüyor, kulağı az işitiyor diye yapmadıkları eziyeti bırakmıyorlar o temiz, saf yürekli insanlara. hadi tamam ilkokuldakilerin kafası getirmiyor diyelim. peki 17-18 yaşlarında ki liselilere ne demeli kemalistim diye gezip dalga geçtikleri o insanları üniversiteli olunca kendilerini bir bok oldum sanıp savunmaya, haklarını aramaya filan kalkıyorlar ya çok üzülüyor ve acıyorum onlara.
türk gençliği böyle olsun sonra vay efendim niye hala 3. dünya ülkesiyiz onu sorgulayın, ona buna bok atın. herkes önce kendine bir baksın hiç bir şeyinin eksik olmadığı, yediğinin önünde yemediğinin arkasında olduğu haliyle şu ülkeye bir engelli öğretmen kadar faydam oldu mu diye sorgulasın kendini. zira atatürk'ün sözünü ettiği gençlikten çok çok uzaktayız.
