Bu hissi en iyi bilirim. Kadrolar seçilirken hep bi umutla tip-top yapan iki kaptanın gözlerine bakarsınız. AğIzlarından çıkan kelimeleri beklersiniz heyecanla. Hep bi umut vardır ama bi türlü sizin isminiz çıkmaz o ağızlardan. Sonra oturur birinin annesini tarafından çağrılmasını beklersiniz.
