Dünyada hepimiz salantılı,korkuluksuz bir köprüde yürür gibiyiz.Tutunacak birşey olmadı mı insan yuvarlanır.Tramvaydaki tutamaklar gibi uzanır tutunurlarlar.Kimi zenginliğine tutunur;kimi müdürlüğüne;kimi işine,sanatına.Çocuklarına tutunanlar vardır.Herkes kendi tutamağının en iyi,en yüksek olduğuna inanır.Gülünçlüğünü fark etmez.
