duyguların dışarıya akışıdır. insanın hem içini hem de tuzu sayesinde tenini yakar.
çoğunlukla gidenin ardından süzülürler yanaklarımızdan hayamızdan çıkıp gidenlere üzülürler.
bazen çıkamazlar dışarı, belli etmek ve göstermek istemezler kendilerini, bazense başka ellerce silinmek isterler, durdurulmak istercesine akarlar aşağıya.
aslında gözleri temizlemek için olduğu söylenir; ama eğer düşünürsek ki "gözler kalbin aynasıdır" o zaman gözyaşlarımız bir nevi de kalbimizi temizlemektedirler-ki gerçekte de böyle olmaktadır, duygular boşalır, rahatlanır...
