-...seni merak ettim?
-iki sene sonra mı?
-...
-neden? yaşamamız gereken hiç bir şeyi yaşayamadığımız için mi?
dıt-dıt-dıt-dıt
Kapadım telefonu geçmişim gibi. Birazdan karışacağım "garip duygular" labirentinden ayrılabilmek için ihtiyacım olan sigarayı, suratıma tokat gibi çarpan zippo kapağının akustik sesiyle yaktım. dolaptanda soğuk bir bira çektim. karanlık hiç olmadığı kadar karanlıktı odada, gözlerimin sigaranın kor ucuna takılmaması için hiç bir sebep yoktu. Kapı açıldı. aralığından sızan ince ışık hüzmesi düz bir çizgi oluşturdu karanlığın üzerine. sonra kapandı. Benim yirmi metrekarelik odama girip 10 metrekaresini işgal eden babamın söyleyecekleri vardı her zaman ki gibi. Kelime bombardımanından sıyrılabilmek adına zihnimin tüm fonksiyonlarını içime kapadım. Duyuyorum... "bugün nerede"-ye gidelim bitanem-, "sen ne kadar şerefsi"-şirinsin yauw- "kalk lan aşşa"-aşkım...
"Kime diyorum lan"(paaaaattt)cerrahpaşa'nın bahçesinde çilek yemekti hayalimiz,(paattt) sen o soğuk mavi gecede dolunayı izlerken, ben yüzündeki yakamoza dalmıştım(paaat)Uyandım!
