ırkçılığın en komik tarafı elbette, günümüzde ırklardan bağımsız bir fikir hareketi olarak yayılmasıdır. bu kardeşlerimiz, büyükdedelerini tanımazken, bilgisayar başında öğrendiği bir kaç fiyakalı sözden yola çıkarak, mensup olduğunu sandığı ırka, çocuk gibi sarılır. değişik görünecek, marjinal olacak ya!* birde ırklarının, iyi özelliklerini görmezken. ne kadar katliam, savaş, v.s. varsa bulup, bunlarla övünmeye girişir.
bunlara gerçeği göstermek için, ellerini klavyeden, spatulayla kazıdıktan sonra oluşan boşluğu silahla doldurup, savaş meydanına atmak gerekir. o zaman bir çoğunun, -abi ben rustum yanlışlık olmuş, -abi köpeğin olayım, ben kesin çingeyimdir. feryatlarını duyulmaya başlar.** bu arada, ırklarının belirsizliğini ifşa etmemden dolayı bana kızacak arkadaşlara ufak bir sözüm var. karışık kanlarınızın sebebi, savaşıp, s.kişip, ırkınızı amerikan salatasına çeviren, övündüğünüz atalarınızdır.*
