"istridyenin biri diğerine dert yanar:
'içimde yuvarlak ve ağır bir şey var, ve beni çok rahatsız ediyor; bana acı veriyor.'
Diğer istridye kibirli bir memnuniyet içinde cevap verir:
'Göklere ve denize şükürler olsun ki içimde hiçbir sıkıntı yok. Hem içimde hem de dışımda çok mutlu ve bütünüm.'
O sırada oradan geçen ve konuşmaları duyan bir yengeç şöyle der:
'evet, mutlusun halinden ve bütünsün. Ama şunu söylemeliyim ki diğer istridyenin çektiği acının sebebi içindeki güzellikteki eşsiz incidir.'" halil cibran,ermiş ve gezgin, s.103.
