zannedildiği gibi sokaklarda hüngür hüngür ağlayıp da elinde kağıt kalem şiir yazan erkek değildir. geceleri bunu hayatında yaşamamış erkek varsa* eksik yaşamıştır. geceleri diyorum ki, erkeğim diyen erkek milletin içinde ağlayıp da gururunu zedelemez. dik durur, üzülür ama ağlamaz, ağlayamaz. ifadesizleşir sadece. ta ki gece olup yalnızlığıyla baş başa kalana kadar..
şiirleri de gidip başkasına okumaz. hele kıza hiç okumaz. hatıra kalır onlar, sonları da muhtemelen yanmak olur.
