söylemek isteyip söyleyemediklerim var benim,
gözler her şeyi anlatır diyorlar, diyorlar da yetmiyor işte be...
cesaretsizlik değil bu aslında, çaresizlik..
ben çaresiz,
başka bir gün, başka bir zaman, başka yerlerde yine görmek isterim,
Doya doya bakmak..
Belki de bu sefer söylerim neler hissettiğimi kim bilir?
belki de korkarım, söyledikten sonra olumsuz bir cevap almaktan...
bir bilsen seni ilk gördüğümden beridir duygularımı, hislerimi...
şu soruyu da sormadan geçemiyor insan: "acaba bana karşı onun duyguları nasıl?"
ben yine bakacağım, ya çaktırmadan bakarım ya da belli etmeden bakarken o da bana bakar..
işte o an gözlerimi kaçırırım bir acemice,
sonra anladı mı dersin ama nasıl bilesin? senin ismin onun iki dudağının arasından çıktığında kalp ritmlerini değiştirir, ne diyeceğini bilemezsin. bakarsın sadece...
ben çaresiz, ben çaresiz, çaresiz...
