Ek kontenjanla kazandığım için KYK' ya giremeyip sokakta kalmaktansa kalırım dediğim yurttur. Sonun başlangıcı olmuştur cemaat kariyerim açısından.
1* gece kalabildim ancak. Çok sıkı ve sıkıcı bir ortam. Fiyat olarak oldukça uygun ama şartları ağır. Ben de ertesi gün banka kuyruğunda başka bir cemaatten elemanla tanıştım. O da benle hemşehri çıkınca kendi cemaatlerine(Okuyucular) dâhil etmek istedi beni. Neyse Süleymancı yurdundaki pılımı pırtımı alıp bu elemanın beni kandırdığı yere gittik. Apartman bu cemaate aitti. Girdik, bir abiyle tanıştık. O ilin abisiymiş o abi. Adamın eli, yüzü bembeyazdı ama; dün gibi aklımda. Elleri de yumuşacıktı. *
Sonra o beni diğer apartmanlarına yönlendirdi. Oradaki abi de şartlardan bahsetti kısaca. El mahkûm kabul ettim yine. 1 buçuk ay kadar da orada ancak dayanabildim. Zîrâ ev ortamıydı ama orada da her şey kısıtlıydı. Müzik dinlemek, televizyon izlemek, gazete okumak, internete girmek, futbol oynamak vb birçok şey yasaktı. Orada da tutunamadım. Hatta bu süreçte bir şampiyonlar ligi bir de milli maçını izlemeye kaçarak gittim. Neyse oradan da Hoca Eefendi cemaatine yatay geçiş yaptım. Orası her açıdan rahattı. Tek sıkıntı ev abisinin umursamaz tavırları ve eve uğramayışıydı. O seneyi o şekilde atlattıktan sonra ertesi sene orada da yapamayacağımı anladım. Ertesi senenin ilk dönemini de orada ve özel evdeki arkadaşlarımın evlerinde haftanın 3-4 günü misafir olarak geçirdikten sonra o özel eve dikey geçiş yaptım. Ve 4 senelik eğitim öğretim hayatımın geri kalan 2 buçuk senesini o evde tamamladım.
