Yapıtlarıyla, konuşmalarıyla, Collége de France'taki dersleriyle,
yönettiği toplu çalışmalarla, çektirdiği fotoğraflarla,
yazdığı önsöz ve sunuş yazılarıyla, bir filmde oynadığı
çok kısa Thackeray rolüyle, annesine olan tutkusuyla,
çok sevdiği Saint-Sulpice meydanındaki gezintileriyle,
giyimiyle, çok yönlü duyarlı ve sevecen yaklaşımıyla, ses tonuyla,
başka dile çevrilmesi nerdeyse olanaksız anlatımıyla,
hem öncü hem de klasik oluşuyla, yabancı dillere ve
yabancı yazarlara kapalılığıyla, sürekli dönüşüm geçiren
düşünce çizgisiyle, yazı ve dil tutkusuyla, ve de
ölümüyle son otuz yılın yazarlarını, bilim adamlarını,
sinemacılarını, tiyatrocularını, şarkıcılarını, yayıncılarını ve
okurlarını derinden etkilemiş benzersiz biridir Roland Barthes.*
