Hicbirini ne cocukken sevdim ne de suan seviyorum. Disarda oynamak icin zirt ve pirt zili calip rahatsiz ederlerdi, annemin zoruyla sokaga cikip onlarla oynamak zorunda kalirdim ve ben zorlanmaktan daima nefret ettim. Velhasil o zaman da ise yaramaz, aptal insanlar olduklarini dusunuyodum simdi de ama artik sinirlarimizi net sekilde belirlemeyi basariyor ve zekalarina saygi duyuyorum. meraba meraba dugun davetiyelerini kabul edip, ceyrek takiyorum. Mutluluklar.
