Dün tramvay durağında iki erkek arkadaş gördüm. ikisi de 25-30 yaşlarındaydı. Bir tanesi görme engelliydi. Arkadaşı ona yardım etmek için koluna girmişti. Sonra izlemeye devam ettim. Bu sefer diğer arkadaşın da ayaklarıyla ilgili bir problemin olduğunu gördüm. Ayaklarını yan basarak yürüyordu. Benim görmeye dayanamadığım, içimin parçalandığı olayı onlar yaşıyordu. Allah'ım binlerce kez şükürler olsun dedim içimden.
Hayatta neleri kendimize sıkıntı, dert diye yutturuyoruz. Sağlıktan öte ne varki ?
