daha çok kendine güven oluşur bu insanlarda. olumlu bir şeydir nitekim insanın kendine güveni. tabi bu kondisyon ve antrenmanlarının ilk aylarında gerçekleşen hadisedir. antrenmanlar arttıkça, vücut biraz gelişme gösterdikçe bazı insanlar oluşan bu yeni gücün farkına varmaya başlarlar (hızlı bir gelişme sağlayıcı her türlü ilaç ve iğne hariç). bu farkındalık bazı insanlarda nedense güç gösterisi yapmaya sebebiyet verir. olur olmadık yerde karın kaslarını gösterirler, pazularını şişirirler, bazıları bacaklarını bile açar kaslarını göstermek için. hatta daha ileri giderek toplumda bir güç unsuru olmak isterler ve bunu ifade ederler. saçma bir harekettir, erdemli ve olgun bir birey kavgayı bir çözüm yolu olarak görmez, görmemelidir. kavga sadece onurunuza, namusunuza laf geldiğinde söz konusu olur. oto boka kavga etmek bizim en büyük yanlışlarımızdan biridir. çözümün hiçbir zaman kavgayla olmayacağını bilmemiz lazım.
bazıları vücut gelişimlerini sınamak ve sunmak için kavgaya bile tutuşurlar ve bunu her yerde anlatırlar (olumlu sonuçlandığında). bu da yapılan en büyük yanlışlardandır. toplumu kavgaya teşvik etmektir. bir başka deyişle spor yapmak insanlarla kavga etmenize yarar sağlar, gücünüzü üstün kılar tarzı bir yaklaşım olur. ne güzel söylemiş gazi mustafa kemal atatürk;
"ben sporcunun zeki çevik ve aynı zamanda ahlaklısını severim."
