küçükken yaptığım bir hata karşısında kimse bana hesap sormazdı. üzmezdim mesela kimseyi. çocuk işte der geçerlerdi. ya da yaptıklarım hatalar, üzdüklerim, birer birer karşıma çıkmazlardı.küçüktüm ya hata yapa yapa öğrenecektim. büyüdüm. üzme, hata yapma, hatta elime yüzüme bulaştırma kotam doldu. en çok bunu özlüyorum. birazcık insaf*
