2 ay önceydi. spontane gelişen bir hamleyle bir arkadaşla arabaya atladık muğlaya gittik. uzun zamandır görmediğimiz arkadaşlarımızla bir barda oturup içerken aniden işeme isteğiyle sancılandım. garsona lavaboyu sordum tamiratta şuan dedi. hemen arkadaşıma söyledim durumu ve yakın bir yer var mı lan dedim işemek için o da dışarıya bir bakalım dedi. lakin hangi mekana sorduysak tuvalet yok dediler. bir amca caminin yakın olduğunu söyledi. ama nasıl zordayım bilemezsiniz. zor tutuyorum kendimi. neyse camiyi bulduk ama o da ne bahçe kapısı kapalı. yağmurda hafif yağıyor. kapının girişinde milletin abdest aldığı bir yer vardı. arkadaşa dedim sen sokağı gözetle. olmaz falan dedi ama benim gözüm bir şeyi görmüyordu. abdest alır gibi yaparak oraya iyice bir işedim. sonrada beni affetmesi için tanrıya bağışlamasını diledim. misafirlik dönüşü araba sürerken sürekli aklımda kaza yapacağımız hissi vardı. çünkü toplum tarafından bilinen bir söz vardır: cami duvarına işeyenin eceli çabuk gelir diye. çok korkuyordum lan.
