Instant kahve 1906 yılında Amerikan-Japon kimyacı Satori Kato tarafından Chicagoda bulunmuş. Ancak üretimi 1906 yılında Guatemalada yaşıyan ingiliz kimyacı George Constant Washington tarafından olmuş. Kahve meraklısı olan Washington, kahve pişirdiği kabın etrafında toz şeklinde kahve artıklarını görünce bunları incelemiş ve aslında bunların suyunu kaybetmiş kahve olduğunu görmüş. Deneyler sonucu "Red E Coffee"yi yapmış ve pazarlamaya başlamış. 1938 yılında ise Nescafe ya da dondurarak kurutma tekniği ile yapılan instant kahve piyasaya çıkmış.
Instant kahve, suyunu kaybetmiş kahve ve yapımı sırasında kimyasal işlemlere uğramıyor. Su kaybettirmek için 2 yöntem var: dondurarak kurutmak ve spreyleme ile kurutmak. Dondurma yönteminde önce kahve bekletilip, doğal olarak suyunu kaybetmesi sağlanıyor. Daha sonra bu kahve -40 dereceye donduruluyor. Kahvenin içinde kalan su bu ısıda kristalleşiyor ve daha sonra sublimasyon ya da bir çeşit buharlaşma işlemi ile buharlaşan bu su ortamdan uzaklaştırılıyor. Geriye granül kahve kalıyor.
Spreyleme yolu ile kurutmada, kahvedeki su yine buharlaştırılıyor ve kuruyan konsantre kahve ise yüksek bir yerden aşağı doğru spreyleniyor. Tabana değen kahvedeki kalan su yüksek ısı altında buharlaşıyor
Bu iki yöntemin farkı, spreylemede kullanılan yüksek ısı kahvenin yağlarını etkileyip, aromasını bozabiliyor.
Instant kahvenin bu kadar hızlı yayılmasını sebebi, yapmasının kolay olması, genellikle toz ya da granül halinde satılmakta. Ancak önemli dezavantajları var. iyi korunmazsa hızla bozuluyor, ayrıca gerçek kahve sevenler için lezzeti tatmin edici değil. Dondurarak kurutma yönteminde aroma biraz daha iyi korunuyor. Kişisel önerim, gerçek kahve içme olanağınız olan hiçbir durumda granül kahveyi tercih etmeyin.
