bu öğrenci üniversitenin aslında bilim yapılan bir yer olmadığını anlamıştır. hocalar ondan soruları kendi çözdükleri yöntemle çözmesini istemişlerdir. mantık yürütmesine izin vermemişlerdir. sordukları sorulara cevap vermek yerine başından savmaya çalışmışlardır. bunun sonucunda öğrenci artık soru sormaktan vazgeçer. hocalardan uzaklaşır. arkalarından küfür yağdırır derste uyur.
sınıftaki insanların ne kadar art niyetli olduğunu görür. vize final zamanı bir anda ortaya çıkıp not dilenen yalakalık yapan, daha sonra selam dahi vermeyen insanları görür. daha birinci sınıfta yaşadığı bu olay yüzünden insanlara güvenmemeyi, iyi niyetli olmamayı öğrenir.
şimdi karşısında iki seçenek vardır.. ya ortam insanı olup onlar gibi davranıp 'takılmalık' arkadaş grubuna sahip olup dört yıl bitiminde hiç dostu olmayacaktır. ya da onlar gibi olmayıp birkaç arkadaşıyla tüm zamanını geçirip az ama öz dosta sahip olacaktır. (tabi ki hem sosyal olup, hem iyi dostlar kazanıp hem de de başarılı olan bir grup istisna babayiğitlerimiz de yok değil. ama az.)
sonuç olarak ortam öğrenciye güvenmemeyi öğretir. bunun sonunda bir de bakarsın belli insanlar dışında kimseyle konuşmayan asosyal bir insan olmuşsun.
