hep bir kardeşim olsun istedim be sözlük. kimseye söylemedim şu zamana kadar. anlatmadım, hep kendimi övdüm, tek çocuk büyüdüm ben, ne alındıysa hep bana alındı, kendimi şımarıkmış gibi gösterip insanların karşısında ezilmemeye çalıştım. tabi şu da bir gerçek insanların ezdiği falan da yoktu, ama hep bende bir ezilmişlik duygusu vardı. neden yoktu benim kardeşim, hani böyle gerçekten kardeş be. sen zorda kaldığında sana gerçekten sahip çıkacak, ağladığında ağlayacak... zordur vesselam kardeşsizlik.
evde süren annemle babamın şiddetli tartışmaları, kavgaları, hep dayanacak bir dal aradım. sessizliğimdeki çığlıklarla kendi kulaklarımı ağrıttım sadece. ben de sinirlendiğimde, babama kızdığımda bağırmak istiyordum, fikirlerimi, düşüncelerimi anneme babama söylemek istiyordum; lakin bana destek çıkacak kimse yoktu. biz evde 3 farklı kişiydik be sözlük. 3 farklı hayat. bir bütün olmaktan her zaman uzaktık.. babamın da annemin iyi kötü kendi ailesi vardı, benim sadece onlar vardı, onlar da bu hayatın zaten içine sıçtılar, ayrıldılar vesselam... hiç tereddüt etmeden, gizli bir şekilde lise tercihlerimi kendim yaptım. annem hiç onaylamadığım bir evlilik yaptı, babam da çekti gitti memleketine. annem defalarca yalvardı, yanımda kal dedi. kalamazdım, ben kendi yaşantımda var olamamışım, başkalarının yaşantısında nasıl yaşayacaktım ?
binaenaleyh çektim gittim, yaşadığımız şehirden en uzakta ki liseye. bitirdim, üstüne üniversite derken yıllar yılları kovaladı, şu an bir mesleğimiz var çok şükür. hayat iyi kötü devam etti, bir sürü insanlar tanıdık; ama hala bir kardeşim olsun istiyorum be sözlük. abim, ablam, canım kardeşim diyecek biri olmaması, yeğenim olmayacak olması, düğününde koluma takıp, yanında gururla bulanacağım bir kız kardeşim, beraber küfür ederek maç izleyeceğimiz, kızlar hakkında özelimizi anlatacak bir erkek kardeşimin olmaması çok kötü be sözlük.
bu satırları niye yazdım biliyor musun sözlük, annemin ikinci evliliğinden kesinlikle çocuğun olamayacağını öğrendim bu gün. olsun be sözlük bir kardeşimiz olmadı, olamadı; ama en azında tanıdığımız, sevdiğimiz bir sürü dostumuz oldu, onlar benim hayatımdaki tesellilerim. iyi ki varsınız, dostlar, güzel insanlar.
