Herkes için farklı yeri olan kent.
Eminim bu şehire gelipte öyle boş dönmek kimsenin harcı degildir. Aşık olunası bir şehirdir, gerek havasıyla gerek kendine bağlayan görkemiyle.
Her şeyin farklı bi anlami vardır burda. Mesela yağmur dünyada hic yagmadığı gibi yağar, teninize dokununca damlalar, hissettiginiz duygu evrenin hiçbir yerinde rastlanılmayacak kadar eşsizdir.
Bazen tek başına hayat bulur hayallerde, bazen de kendisi kadar eşsiz biriyle..
Bazen de işte gitmek istersiniz, sadece hayalimde kalsın dersiniz, böylesinin daha iyi olacağını düşünürsünüz.
Bu lanet güzel yeri bu kadar severken ayni oranda gitmek istiyorum. Sanki şehire gömüp her seyi terkedermiscesine..
Girdigin sokaklarda tanima ihtimalin sıfır olan insanlarla karşilaşmak, kimseden nefret etmemek ama sevmemekte.. nötr bakmak hayata, daha once hic yapmadigimiz gibi.
Iste istanbul ben gidiyorum sen açığı kapatirsin.
(bkz: benden gecti ama sen yap git buralardan)
