bir anda otobüsten kaynaklanıldığı unutulup başka paranoyaların akla gelmesine sebebiyet verebilen paranoyalardır.
bir teyzenin yanına oturulur. teyzenin yaşlarına yakın bir amca da otobüse binmiştir. işte bu durumun aklında yol açtığı düşüncelerin neden olduğu paranoyalar:
püff şimdi bu adama yer vermem lazım. o ayaktayken içim sızlıyor, oturamam böyle. ama ya yandaki kadın kızarsa ( ne alaka demeyin tecrübeyle sabittir: bir keresinde böyle bir eylem gerçekleştirilmeye çalışılmışken yandaki teyze tarafından -kızım otursana ne yer veriyorsun tanımadığım adama aaaa- şeklindeki sözleriyle bloke edilmiştir o zamandan beri bu durumdan tırsılmaktadır.) ama ya kızmazsa. napacam ben şimdi yaa yer versem mi ki? ya ben niye yürümedim ki yine... bıktım kardeşim ya..sırf bu soru işaretleri yüzünden kullanmayacağım otobüsleri. ama toplu taşıma araçları da küresel ısınma için iyi bir çözüm. acaba kaç yıl sonra susuz kalcaz...
