her şey bittiğinden beri düşünüyorum. neler oldu, ben neler yaptım, neler geçti elime, nelere üzüldüm, nelerden ders çıkardım diye... ben çok şey öğrendim sayende. 1 seneden bir kaç gün fazla oldu geriye baktığımda. aslında tanışmamızın üzerinden tam 1 sene geçtiği gün sana yazdım bu yazıyı... ama oturdum, okudum defalarca... sadece bende gizli kalmaması gereken, okusan da asla anlayamayacağın bu yazı işte... senden sonra küçük çocukları yetiştirmeye çalışmam ve bununla avunmam, kimseyi sana en ufak bir özelliğiyle bile benzetememem... nasıl koyuyor bir bilsen... nerden bilebilirsin ki? okusan da anlamazsın zaten... işte o kocaman senenin özeti:
Tam bir sene önce bugüne bakıyorum da... Pek uzak gelmiyor açıkçası. Hayatımı değiştiren, tamı tamına 11 ay beni kendine bağlayan insanı tanıdığım gündü bugün. 1 sene geçti, benim yalnız kalışımın üzerinden ise 1 ay...
Bu 1 sene içinde yaşadıklarımı kendim seçtim, kendi seçtiklerimi yaşadım. Çok kalp kırdım, çok can yaktım, çok insan üzdüm ama çok az canım yandı belki... Ha sırf zarar vermedim! Çok insana yardım ettim, çok insana elimi uzattım, birçoğuna da destek oldum sadece yanlarında durarak...
Ben böyle büyüdüm, ben seninle büyüdüm ve bilmiyorum sen benimle büyüdün mü? 21 senenin en güzel 11 ayını verdin sen bana. Ben seninle mesafe kavramını, gerçek sevgiyi, özlemeyi ve çektiğim acının karşılığının bir gün çok tatlı bir şekilde bana geri dönebileceğini öğrendim...
Kilometrelerce uzaktan ellerimi uzattım sana ve sen tuttun. Bıraktığın zaman, bırakmak zorundaydın ve ben daha uzağa uzatamazdım ellerimi... Tam sana geliyorum diye kararımı almışken, arkama bakmayacakken bu ayrılık... Neden diye sormaktan kendimi alamadım ama hiçbir cevap bulamadım sorduğum sorulara...
Artık sormuyorum, cevaplamıyorum! Artık cevabı buluyorum! Cevap benim göz ardı ettiğim şeylerde gizli... Geçmişime dönüyorum, küçüklüğümü buluyorum, ve o saf çocuğu tekrar canlandırmak için uğraşıyorum... O akıllı ama kırılgan, dışarıdan yardım görmeden ayakta duran çocuğa ulaşmaya çalışıyorum ve başarıyorum, çünkü hissediyorum!
Sağıma soluma bakıyorum ve benden birkaç tane daha görüyorum! işte şimdi tek çocuk olan ben abi olmanın sorumluluğunu alıyorum hayatımda ilk kez!
Geliyorlar...
Onlar da büyüyorlar...
Tıpkı benim şu bir sene içinde büyüdüğüm gibi...
Ve çok yakınlar...
Zarar verirseniz canınızı acıtacaklar...
iyi davranırsanız ellerini uzatacaklar...
Çok yakındalar, dikkatli bakınca göreceksiniz...
Sen bana zarar vermedin...
Sen bana elini uzattın...
Dikkatli baktım, seni gördüm...
Büyü ve gör, koca gözlerini aç ve bak...
Hala sana baktığımı göreceksin, yanımda birkaç çift gözle beraber...
Ben böyle büyüdüm...
Onlar daha iyi büyüyecekler...
Önce kendimi yeneceğim...
Sonra onları tehdit eden her şeyi...
Bir gün onlar benim açtığım yoldan ilerlerlerse biliyor olacağım...
Başardım ve büyüdüler!
Benle beraber büyüdüler!!!
