bugün bulunduğum fakültede çıkmış menüdür.
eyvallah milli şuuru uyandırdığını düşünen arkadaşlar vardır ama olaya biraz daha kapsamlı bakmak gerektiğini düşünüyorum.
bizim okulun bir yemekhanesi var allah sizi inandırsın adamlar 2 güne 1 makarna yapıyor. yanında çorba bi tane de kıytırık yemek. biz zaten bununla cebelleşiyoruz a dostlar. kuruşun hesabını yapan okul ve yemek şirketi için bu 18 martta buğday çorbası ve üzüm hoşafı fikri bir fırsat gibi algılandı istismar edildi resmen. sonuç ne oldu tüm okul çevredeki fastfoodculardan beslendi bugün.
şimdi ben böyle konuşuyorum diye fikirlerimi kendi hayal dünyalarında alıp istedikleri çerçeveye koyanlar muhakkak ki olacaktır. biz geçmiş senelerde o okulda bir topluluk kurduk. her 18 martta etkinlik yaptık. kimse hatırlamazken 4 sene boyunca biz hatırlattık çanakkaleyi o okula. ve her sene biz bugün verilen menüyü tüm okula ücretsiz dağıttık. çanakkale'deki menü gibiydi. şekersizdi hoşafımız,buğday lapasınında tuzu yoktu.
şimdi ne diyordum ben yemek şirketleri bu durumu istismar etti. madem birazcık anlamak istiyordunuz çanakkaleyi bir program düzenleseydiniz ya ? parasını aldığınız yemek yerine bu menüyü vermek neyin nesi?
diğer üniversitelerde farklıdır. benim üniversitemi ben biliyorum. 10 kasımı bir kez olsun hatırlamayan okul, cumhuriyet bayramını hatırlamayan okul, milliyetçileri öcü gibi gören okul 18 martta bize yemekhanede çanakkale menüsü diye ad ettiği şekerli hoşaf ve yağlı buğday çorbası vererek mi bize çanakkale şehitlerini anlattı?
ne olursunuz bu kadar basit düşünmeyin kardeşlerim.
tanım: şekerli üzüm hoşafı ve yağlı buğday çorbasından oluşan sözüm ona çanakkaleyi bizi hissetmemizi sağlayan menüdür. yersen.
