bugün 18 mart. yani çanakkale şehitlerini anma günü. yani o tarihi gün. ingiliz ve fransız askerlerini siktir ettiğimiz gün. dünyaya türkün gücünü ispat ettiğimiz gün. bizi kimsenin hafife almaması gerektiğini bir kez daha hatırlattığımız gün. atatürk ve askerlerinin dehasının ortaya çıktığı gün. çanakkalenin geçilmediğinin ispatlandığı gün. taarruzun değil ölmenin emredildiği gün. kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki feda? sorusunun cevapladığı gün bugün...
bu gün öyle bir gün ki, birazdan insanlar facebook ta başlayacaklar güzel güzel paylaşımlar yapmaya. böyle süslü püslü yazılar. resimler, paylaşımlar falan.. ulan oturup iki cümle yazarsanız kabulüm. sadece bir yerde görüp paylaş demenize uyuz oluyorum ama. kimi 18 mart yazısını görüpte paylaşıyor. o gün çanakkalede ne oldu ne olmadı. kim öldü kim kaldı. kimleri yendik. onlar neden çanakkaledeydiler. bütün bunlardan bir haber paylaşım yapıp kendilerini sağduyulu sanıyorlar. siz sağduyunun kelime anlamını biliyorsanız ben namerdim...
bugün aynı zamanda o yüzbinlerce şehidin kemiklerinin sızladığı gün. biz bu ülke için mi öldük diye soruyorlar birbirlerine cennette. bugün cennettekilerin pişmanlık günü aynı zamanda. bütün hayatları dinci,laik,sağcı,solcu,alevi,sunni,fenerli,cimbomlu diye kavga ederek geçen aptallaşmış bir millet için mi öldük biz diyorlar. haksızda değiller...
o gün geçilemeyen çanakkale malesef bugün geçildi. evet iddia ediyorum çanakkale geçildi artık. ülkemiz toprak toprak satıldı yabancılara. ne çanakkale kaldı nede anadolu. bir hilal uğruna ne güneşler batmıştı zamanında. şimdi bir gemicik uğruna batıyor o güneşler...
