17.
-
kısa bir öykü başlangıcıdır:
bir bahar mevsimi, daha geldi derken , nereden çıktı bu kar dedim içimden.
o sırada be kapı zili çaldı ve sen.
evet sen ve soğuktan olsa gerek, senin kırmızı al yanakların.
seni bana getirdi bu havalar, tam da sıkıntı basacakken içimi...
hoş geldin derken içeri gel demeyi unuttum birden...
hoş geldin.
ancak sen bana gelmek için erken değil miydin?
ben bu kar yağan hava da; bir kadeh kırmızı şarap, az biraz peynir, çerez ve meyve sunmak isterdim.
diğerleri tamam da sen bir kadeh içtikten sonra ya bu masumiyeti kaybedersen. -zaten ben seni isterken bir de-
seni ben ;
"sen hayatım da olduğun için sevdim", dedim ya senden " benim ömür boyu görmesem de bir daha hayatımda, kal orada, kalbimde
bir aşk, beynimde ise seni büyütmüş bir sevda gibi...
devam eder bu...
