annemin torbalardan halı yaptığını izlediğim andır. sene 1999, iflas etmiştik. babam o sıralar mazot işine girmişti. eski bir kamyonla mazot getirir satardik. bayramdan bir gün önceydi ve evde yere serecek halımız olmadığı için babamın o çaresiz bakan gözleri dolmuştu. annem birden kalktı ve kamyonun kasasında bulunan mazot kokulu torbaları çıkardı ve yıkadıktan sonra kesip biçip yere serilecek hale getirdi. o gün hayatın ne kadar acı olduğunu bir kez daha anlamıştım sözlük. şimdi durumumuz iyi ama o halının üstündeki mutluluk yok.
