16.
-
SON HAYALLER...
başucumda yağlı kement
ruhuma kelepçe geçmiş
her devir bir kurban seçer ya hani
bu devirde beni seçmiş
dünyaya son kez bakarken
ellerimi semeya kaldırıp
haykırmak istiyorum
lakin bağlı ellerim
sesler düğümlenir bogazımda
kanlı meydanlara akar hayallerim
feryatlar duyarım şimdi
feryatlar çınlar kulaklarımda
hayallerimle
ve
ölümler, ölümler, ölümler
gözlerimin önüne
kıpkızıl bir dünya serer
kırmızı gül
yarin dudagını hatırlatır
on beşindeki gence
bizler on beşimizde
ölümü hatırlatık hep
kırmızı denince
belki çiçek toplayamadık kırlarda
belki yarimiz olmadı çiçek verecek
ama
ölüme sevdalandık
vallahi solduk sevdanın şiddetinden
şimdi kan gölünün ortasında
beyefendiler oturur
ve yüzü kapalı bir adam
sandalyeme tekme vurur
durur.
