gerçek anlamda nefret ediyorum şimdiki şımarık veletlerden. bizde çocuktuk fakat şimdi yetişen nesil birer canavar.
toplu taşıma araçlarında, restoranlarda yanıma gelip salça olan veletleri her defasında terslerim kibarca. eğer laftan anlamıyorsa daha sert bir şekilde terslerim.
anası babası danası o anda yakınlarda olsun veya olmasın zerre farketmez. babasıda gelsin hıncını ondanda çıkarırım.
sonuçta ben sizin olmamış veletlerinize tehammül etmek zorunda değilim.
bir 85'li olarak; ben ve bizim nesil böyle terbiyesiz ve edepsiz yetişmedik. şimdiki ana babalar çocuklarını saldım çayıra mevlam kayıra şeklinde yetiştiriyorlar.
sıçıp sokağa atmakla olmaz, takip edeceksin.
"e ama o çocuk, sende zamanında çocuk oldun" ya bi siktirgit lan. benim çocukluğum evliya gibi, peygamber gibi kalırdı şimdikilerin yanında.
evde, sokakta, kamu alanlarında; ciğeri çıkasıya bağıran, şımarık mı şımarık gerzek bir nesil.
annelerinin ve babalarının rahatlığı ise anlatılmaz görülür.
"e ama çocuk" e pezevenk sende anası babası değil misin? terbiye versene.
kaç tanesini terslemişimdir haddi hesabı yok. hele kız çocukları yine sevimli, bide çirkin erkek çocukları vardır şımarık, gürültücü.
vallahi onlar çocuk değil arkadaş, canavar.
şimdiki çocuklar anne babalarına bile saygısız, terbiyesizler.
minicik çocuklar babalarına ana avrat küfür ediyorlar. babalarıda analarıda gülüyorlar.
