uzun zamandir bilgisayar'da bekleyen, bakan arkadaslarim'in hepsinin de "bakma oglum. ben baktim iki hafta kendime gelemedim!" diyerek uyarmasiyla, bir türlü bakmaya götümün yemedigi filmdi. film'in konusunu üc asagi bes yukari bildigim icin her türlü seye hazirliktiydim, ama isin icine cocuklar girince isin icine korkudan cok, baska seyler giriyor.
nihayetinde acip baktigim, bir cok sahne'de yüzümü avuclarimin icine aldigim sahnelerle dolu. istedigin kadar hazirlikli ol film her seye ragmen insan'i cok feci sarsiyor. artik kimseyi geremeyen korku ve dehset filmlerine yeni bir boyut kazandirmis, ki kazandirmis kelimesi cok abes kaciyor.
yer yer kendi insanligimi da sorguladigim oldu filmde. ilk bölümlerde "bu kadar mi?!" derken buldum kendimi ki, saw filmini pornoylave tecavüzle birlestirin öyle sahneler dönüyordu film'de. nasil bu ruh halini aldik hala anlamis degilim. daha önce de belirttigim gibi, ne zaman cocuklar girdi isin icine benim salterler feci atmaya basladi, her seyin sadece (!) bir film oldugunu bilmeme ragmen izleyemedim. yasak bir sey yapiyormuscasina kendimi suclu hissettim.
malum sinema sektörü tabulari bir bir kiriyor, umarim bu film önümüzdeki sinema yillarina örnek olmaz ki, bu kacinilmaz duruyor. on yil önce izledigimiz korku ve komedi filmleriyle, bugün izledigimiz filmleri kiyaslarsak, ne demek istedigim daha iyi anlasilir.
---------------------------------
izlememis olanlara önemli not:
her seye hazirlikli oldugum icin film bende uykusuzluk, rüyalara girme, kendimden gecme gibi yan etkilerde bulunmadi. aklimda bir kac sahne kaldi o kadar, ki bu da korku filmi olsun olmasin izledigim bircok film'de oluyor zaten. ama hazirliksizsaniz ve ruh haliniz biraz bozuksa sakin ama sakin izlemeyin.
