öncesinden hiç bilmesen bile bir kere oturduğunda ömür billah unutmayacağın bir muhabbetin içine girdiğin sofradır. herkesle oturup içemeyeceğin, keyfinden ya da kederinden kurduğun ve şarkıda da geçtiği gibi muşamba örtülerin serili olduğu o masa, arka fonda inceden bir müzeyyen senar'ın sesi dalgalanırken alır götürür seni. adettendir; vatan da kurtarırsın, hayatından gidip gönlünden gidemeyen eski sevgilini de anarsın. ama bir kere oturdun mu bir daha kalkamazsın o sofradan. "olsa da..." diye başladığın cümlelerin en güzel öznelerinden biridir.
