demokrasinin yaşaması için cumhuriyet gibi bir sistemin varlığı şart değildir. isveç, norveç, danimarka, hollanda gibi ülkelerde (artık eskisi kadar mutlak güce sahip olmasa da) krallık vardır ve bu ülkeler demokratik ülkelerdir.
ancak monarşiden evrimleşerek bugüne gelen avrupa modeli parlamenter sisteminden ziyade, abd'nin asla mutlak bir sistem olmadan en baştan kendine uygun gördüğü demokratik ve cumhurun katılımına dayalı sistem herhalde demokrasinin yaşaması için en uygun zemindir. ve başka sistemlerden doğarak, eski -dayatmacı sistemlerin izlerini taşıyan avrupa parlamenterizminin aksine bu sistem güçler ayrılığı ilkesini optimum çalıştıran ve güçlerin birbirini en iyi biçimde denetlemesini sağlayan sistem olarak tarihe geçmiştir.
peki "demokrat olmak için cumhuriyetçi olmak gerekmez" dedik, öyle ki çoğunluğun isteği (kime göre çoğunluk) üzerine krallık da getirilebilir, şeriat da...ki bu çoğunluk kavramı çok tartışmalıdır, örneğin türkiye'de eskilerde uygulanan milli bakiye sistemi şu anda uygulanıyor olsa mecliste onlarca parti olur ve büyük ihtimalle akp gibi bir oluşum iktidarın ancak uzağından geçebilirdi.
o halde cumhuriyet kavramı ile demokrasi nerede çakışıyor? cumhuriyette (ilkesel olarak) halkın kurduğu devletin yasal olarak belirlenen çerçevesi çoğunluk kararı da olsa değiştirilemez, temel ilkeleri değiştirilemez, krallık mrallık getirilemez. yönetim biçimi belirlenmiştir, halk oyuna tabi cumhuriyet rejimi uygulamadadır ve çoğunluk götünü de yırtsa kendi adına tüm halkın söz hakkını elinden alamaz.
bir şekilde iktidara gelen (çoğunluk olan azınlık) kendi fikirleri uğruna rejim değişikliğine gidemez, kafasına göre davranarak devletin temel kurumlarına zarar verdiği anda yasak elmayı ısırmış olur.
bazı ülkelerde böyleleri sistem içinde elenerek, yargı yoluyla icraatları durdurulur. bazılarında işin suyu çıkar asker müdahale eder.
