amon amarth'ın müzikal olarak doruğa ulaşmış olduğu albüm. cillop gibi olmuş! şarkılardaki sololar çok çok güzel! bunca yıldır bu adamlar niye adam gibi solo atmamış diyorsunuz ister istemez. albümün en yardırıcı iki şarkısı var: töck's taunt - loke's treachery part ii ve destroyer of the universe insanda saçları pervaneye çevirecek türden havaya sokucu. üzerine çok yazılacak şey var, ama kritikçi değilim. sadece bir dinleyici olarak en başarılı bulduğum amon amarth albümü diyebilirim.
bir de albümü eski amon amarth beklentisiyle dinlerseniz belki tatmin olmayabilirsiniz; eğer ki "gelişmiş" bir amon amarth albümü beklentisi içindeyseniz doğru seçim! albüm, belki progressive müzik vaat etmiyor, ama melodic death metal'in can çekiştiği şu dönemde diriltici bir yeniliğe sahip bir albüm. dinleyin, dinletin.
