masumiyet neydi?
küçük bir çocuğun karnı acıktığında annesine ağlarken ki gözyaşları mıydı? yaramazlık yaptığında suçlu olduğunu bilerek başını öne eğmesi miydi? ya da masumiyet ilkokulda yaşanılan karşılıksız dostlukların temeli miydi? beslenme saatinde simitini paylaştığın sıra arkadaşının sana verdiği değerle ölçülür müydü acaba masumiyet?
insanlara karşı hırsın, kinin, arkadan iş çevirmenin olmadığı duygulardı masumiyet. aldatmanın, onun bunun altına yatmanın olmadığı, kendini sahibine saklamanın heyecanının yaşandığı duygulardı masumiyet...
ve sonra büyüdük... büyüdük ama yine masumuz(!). hırsın, kinin, nefretin bizde oluşturduğu hislerle masumuz(!). ve artık geride kalanlar masum, biz de masumduk ama geçti.
hem bu kadar çok insan büyürken nasıl masum kalabiliriz ki...
