Masanın üzerinde bıraktığın, hala saçının sıcaklığını taşıyan o küçük tokana, olur da bir erkek elini sürer, onu masanın diğer kenarına koymak maksadıyla.
Saçının kokusu parmaklarına siner, parmaklarına sinmiş kokun ile elini bilmeden dudağına götürür, kokun dudağına, saçın ağzından düşen nefese değer.
ve bana neden öldürdün adamı derler. Anlatırım gülerler.
Kokunu hiç bilmezler !..
