mutlu ve de kafası rahat, hayatındaki fazlalıkları tereddüt etmeden hayatından çıkarabilen insandır. nereden biliyorum kendimden biliyorum. nerede o eski hoşgörülü, tevazu sahibi anlayışlı fakat insanlar tarafından kullanılmaktan paçavraya dönmüş ruh haline sahip mutsuz insan nerede şimdi kensine karşı en ufak bir hatada insanların üzerini tükenmez kalemle çizen mutlu insan. eskiden gözlemlediğim kadarı ile anlamaz hatta üzerine bir de kızardım böyle adamlara, bu kadar hoşgörüşüz, duygusuz olur mu lan insan diye, oysa ki hata yapan bizmişiz doğru yapan onlarmış. adamlar rahat bir kafanın ve mutluluğun formülünü bulmuşlar da bizimle paylaşmamışlar. tavsiyem odur ki yorulduysanız artık insanlardan, size olan tavırlarından, sürekli suistimal edilen iyi niyetinizden acımasız olun. taş gibi duygusuz olun demiyorum ama hakedenlere karşı duygulu ve de iyi olun fakat onlar bile tek bir hata yaptıkları takdirde bir daha dönmemek üzere kendilerine kapıyı göstermeyi bilin. deneyin hak vereceksiniz.
