gerizekalıyım.
itirafımı aslında bu şekilde başlayıp bitirebilirdim.
geri,
zekalı;
yım.
ama öyle değil.
anlatacaklarım var, bahele.
sır konusu aklıma takıldı şimdi. düşündüm de, ben sır saklayamıyorum yaa. gerçekten. kendimi kandırmama gerek yok. saklayamıyorum.
dur, başka yerden bağlayayım.
hani katil, hem olay mahalline geri döner ya.
artık eserini mi seyretmek ister, içten içe yakalanmak mı yoksa tüm bu heyecanı mı vazgeçilmez bulur; bilinmez.
ancak; katil, her zaman cinayet mahalline geri döner.
mal mı lan bu katil? gerizekalı mı?
öyle herhalde hikayeye göre.
her neyse,
ben, bana söylenen bir sırrı kimseye söylemiyorum. ölsem söylemiyorum. bana mesela ''ben topum'' diye sırrını ver, yemin olsun ölene kadar saklarım. benle birlikte o sır da tarihe karışır. toprak olur. sonra o topraktan çiçek çıkar, bir arı gelir falan fişmekan.
ama saklarım. o sır, benle gider mezara.
ama gel gör ki, iş kendi sırrıma gelince; ağzımda bakla ıslanmaz. hemen yetiştiririm millete. bak nasıl anlatacağım; mesela ben günlük hayatımda bruce wayne'im. düşün. beni bruce olarak tanıyorsun.
ama aslında ben kimim? batman.
benim batman olduğumu bir ben biliyorum bir de kim biliyor? alfred. evet. bir tek alfred'e söyledim sayalım.
ama işte, ben kalkıp cumhuriyet savcısına, il emniyet müdürüne, valiye, kuruluş müdürüne, yoldan geçen adama, bakkala, kuryeye gidip ''ben batman'im'' diyorum.
-ben şey var ya hani, gotham city yaa, işte orada batman var. kahraman falan. işte o benim.
