bebeklerin perspektif hissi yoktur. bu sebeptendir ilgilerini çeken bir şey gördüklerinde ellerini uzatmaları; işaret etmiyorlardır, dokunabileceklerini zannediyorlardır. bazı ruhlar da bebeklere benzerler; perspektif hissinden yoksundurlar tüm bir ömür ve dokunabileceklerini zannederler. bir elleri havada asılı kasılır, aldıklara her nefesle beraber.
