bir kültürün kendi değerlerini, ortak toplumsal değerlerinin sanatla buluştuğu sahnedir.
benim üzüldüğüm bir şey var, zamanında 1830 larda gogol rus sahnelerinde fransız soytarısı değil rus soytarısı görmek istiyorum diye haykırmıştır. bugün ülkemizde sahnelenen oyunlara baktığınız da kaç tane türk oyunu sahnelenmektedir. çok az. tiyatromuz da kendi değerlerimizden bir şeyler ortaya koyamıyoruz ki gogol gibi aydınları olan ülkeler bunların kavgalarını 1800lü yıllarda vermiştir. bizler bugün daha bu noktada bile değiliz, (bkz: paçoz)luğumuzu eleştiremiyor oluşumuz da yine sahnelerimize kendimizden bir şey aktaramıyor oluşumuzun nedenlerinden biridir.
bu durum neden kaynaklanıyor derseniz, (bkz: hödük)lük derim.
