artık avunacak şeyler buldum sanırım senin yokluğunda. kendime düşünmek için fırsat vermezsem aklıma gelmeni de bi' şekilde engellerim diye umut ederek...
deli gibi ders çalışıyorum. evde yemek yerken veya tenefüste bile bir şeylerle meşgul olmaya uğraşıyorum. bu bazen gerçekten yorucu oluyor sevgilim. ama acı çekmemenin bir formülü olcaksa katlanırım itiraz etmeden.
çember konusunu bir kitapta bitirip diğerine başladım şimdi. matematikte de iki konuyu aynı anda yürütüyorum. kendime ben bile hayret ediyorum bazen.
eve geldiğimde kendimi boşlukta, düşünceli hissetmekten korktuğum için açıp hemen bi' kitap okuyorum. epey strese girdim kendimi böyle oyalamak isterken, farkındayım.
tabi arada -şu an olduğu gibi- bir sigara yakıp seni, karşılıksız hislerimi, beni asla sevmediğin gerçeğini düşünüyorum engel olamadan...
ama olsun. neler geçmedi ki hayatımdan sen geçmeyesin.
geçeceksin, delerek, acıtarak, kanatarak da olsa geçeceksin sevgilim.
