bir yılmaz erdoğan filmi ve harikası. beğeneni de beğenmeyeni de olacaktır, olmalı da. ama verilen emeğe ve yapılan işe saygı ön planda olmalıdır. filmi izledikten sonra aklıma düşen ilk şey; yılmaz erdoğan'ın espri uslübunun filmdeki iki şaire(muzaffer tayyip uslu ve rüştü onur) aksettirildiği olmuştu. zira diyaloglarda ve bazı sahnelerde bunu çok rahatlıkla görebiliyorsunuz. bence başarılı bir film olmuş, bir şiirsever ve belçimsever olarak.
