bu başlığı gördüm ve düşündüm ne zaman kazandığımı ve bu parayı ne yaptığımı. hatırlayamadım amına koyayım... ne kadar acı. o kadar küçük yaşta çalışmak zorunda kalmışımki şu an aklıma bile gelmiyor hangi işte ne kadar para aldığım. muhtemelen anneme vermişimdir parayı. ve çok düşük bir miktardır. genede sebepsiz hüzün kapladı içimi. okul tatillerinde kazandığım paralardan olabilir bu ilk kazancım. yada yeğenimle küçücük ellerimize aldığımız kocaman sürahilerle pazarda su sattığımız günlerden. hatırlayamıyorum...
ailemin suçu değil belki okumamam, ben istedim çalışmayı evime destek olmayı. ama bazen düşünmüyor değilim.
keşke okuyabilseydim...
not: varsa şimdi yoksa olunca çocuklarınızı okutmak için elinizden geleni yapın. ve gerçekten karar verecek yaşa gelmeden karar almalarına izin vermeyin. yoksa pişmanlıklarını yaptıklarıyla örtmeye çalışan iyi ama içten içten üzülen bireyler yaratabilirsiniz.
