2007 yazıydı, lise zamanlarında bayan
kuaföründe işe başlamıştım. sürekli
karıların kızların olduğu bir yere alışmak
haliyle epey zor gelmişti, sevinçliydim. işin
güzel yanlarının yanında epey zor yanları
da vardı. sabah 7 den akşam 9 a kadar
ayakta durmakta çok zorlanıyordum. eğer
bayan kuaförü değilde başka bir yerde bu
kadar ayakta durmak zorunda olsam
hayatta yapamazdım.
ilk birkaç gün işe alışmaya çalıştım.
allahtan patron fırlamanın tekiydi de
alışmak pek zor olmamıştı. alıştıktan sonra
acaba ne kadar para alacağm diye sürekli
aklımdan geçiriyordum. paraya ihtiyacım
yoktu ama hem vakit geçirme için hemde
hayat tecrübesi kazanma amacıyla işe
başlamıştım.
ilk haftanın sonunda pazar akşamı saat 9
civarında işi bıraktığımızda patron 50 lira
verdi. o parayı insanın kendi emeğiyle alıp
cebine koyması kadar güzel bir duygu
yoktur. parayı alıp çarçur etmek yerine
direk eve götürüp babama verdim.
babamın parayı almayacağını bildiğimden
dolayı sembolik bir işlemdi bu. parayı aldı
cebine koydu ve 2 saniye sonra tekrar
çıkarıp bana verdi. çok güzel bir
duyguydu.
Edit : en orjinalini söylemek gerekekirse amcalara küfür ederek *
