buğün aşka dair uyandım yüreğim sıgmıyordu bu aciz bedenime kelimelere dökmek istedim hislerimi, aşka dair hisleri kelimelere dökmek zor olsada. bu satırları yazarken günün ilk ışıkları vurmaya başlamıştı odama ve ben bir güne daha sensiz girmiştim. gözlerimden damlalar usulca süzülürken yazıma ara verdim çok sevdiğin çiçekleri sulamak için, çiçeklerinde hissetmişti sanki yokluğunu bazılarının yaprakları sararmaya başlmıştı bile tıpkı yüreğim gibi gece olasıya kadar sevdiğin herşeyi yaptım çünkü gülüşünün hayeli bile yetiyordu bana. yatma vakti gelmişti yastığın senin tarafına bir tek gül koyardım herzaman tıpkı senin gibi kokardı güller. gözlerimi kapadığımda ise uykunun haram olduğunu anlamıştım birkez daha ve bana uyku yerine sabahakadar aşka dair seni düşünmek kalmıştı sadece.
