bu sezon ilk kez izlemedim bir galatasaray maçını, daha doğrusu izleyemedim.
sadece özetini izledim ve sözlükte yorumları okudum.
ilahi adalet diyorlar, neyin ilahi adaleti gençler? siz bu maç galatasaray'ın hakkı değildi diyebiliyorsanız ve vicdanen ve aklen mantıken bunu kabul ediyorsanız yolunuz açık olsun.
ama bir ilahi adaletten bahsedersek o da penaltı pozisyonu, haksızdı ve kaçtı.
bir de medya desteği falan diyorlar, rüya takım falan... hiçbir galatasaray taraftarı bunu kabul etmedi, etmiyor. aklı mantığı olan hiçkimse kendi takımının bu kadar havaya sokulmasını istemez, zira ters tepmiştir hep bu mantık. futbolda da, savaşta da, yönetimlerde de, iktidarlarda da, devletlerde de... dünyanın değişmeyen kuralıdır bu. "rüya takım" medyanın gazıydı evet ama bu hareket hiçbir zaman galatasaray'ın lehine bir hareket olmaz. daha doğrusu bugün herhangi x bir takım bile olsa o da ters teper. psikoloji... değişmez. sabittir. onlarca şeyle kanıtlarım ki kanıtlanmıştır.
maça gelince, dediğim gibi sadece özetini izledim ve şunu diyebiliyorum. benim takımım böyle oynasın, puan kaybedecekse böyle kaybetsin kabulümdür. eskişehir maçındaki puan kaybı için nasıl tüm galatasaray taraftarı "1 puan bile hakkımız değildi" diyebiliyorsa bugün de "maçı kaybetmek hakkımız değildi" diyor.
velhasıl; bir şeyler değişti, değişmek zorundaydı, bunu sistemsel olarak açıklamıştım geçen hafta, şimdi ise sürekli deniyoruz. o kulübede sinyor olduğu sürece işler iyi olacak buna inanıyoruz.
