eskiden elektrikler sık sık giderdi sözlük. hani klasik beyaz uzun mumlar vardı. çocukken çok severdim onların damlalarını önce tabağa damlatıp sonra daha tam soğumamışken elime alıp oynamayı. o gecelerde sohbet vardı. elektrik giderdi komşu sizin de mi elektriğiniz gitti diye sorardı sonra toplanırdık hepimiz sohbet ederdik konuşurduk iyi vakit geçirirdik.
şimdi o aklıma geldi de, çocukken o mum damlalarıyla oynadığım anın zevkini alamıyorum çoğu şeyden. büyümekle mi alakalı bu ? veya elektriğin artık çok az kesilmesiyle mi ? Veya büyüdükçe değersizleşmesiyle mi alakalı çevrenin, sahip olduklarının ? Anneme Oasis'in albümünü aldırmak için 2 hafta yalvardığımı hatırlıyorum. Nasıl kızmıştım 2 hafta boyunca almıyor diye. Sonra babama yalvarıp aldırtmıştım da annemle konuşmamıştım. Çocukluk işte. Güzeldi çocukluk. Çocukluk işte. Geçti gitti. Oasis bile zevk vermiyor artık.
