yaş 11. babam açmış rakıyı annemle demleniyor. kardeşim daha küçük ama ben yeterince büyüğüm diye düşünüyorum. ben de içicem falan diyorum da bizimkiler tersliyor. neyse, onlar demlenirken ben dolabı açıyorum. kafaya koydum, içeceğim bu gece. aldım bir şişe dolaptan, çok kolay açtım. hatta o kadar kolay açtım ki lan bunları annem bile zorla açıyordu, baya güçlenmişim ben dedim. bir bardağa koyup direkt içtim. hafif bir rakı kokusu seziyorum ama hiç garip değil hiç çarpmadı. bir çay bardağı daha içiyorum. şişe yarılanıyor bende tık yok. ispatlayacağım ya kendimi, elimde şişe annemlerin yanına gidiyorum. siz bana içtirmiyorsunuz ama görün işte diye. annem çat basıyor kahkahayı, meğer açtığım şişe annemin bitmiş rakı şişesine koyduğu içme suyuyla dolu şişelerdenmiş. babam da bastı kahkahayı. rezil olduk, ağlamaklı falan. babam üzülmeyeyim diye bi tattırdı o gün işte.
