sanırım tam olarak dünyaya geliş sebebimi çözdüm. herkesin dünyaya bi geliş amacı var bence. ben bu akşam kendiminkini buldum.
amacım sevmek, çok sevmek, sevgimle karşımdakinin ağzına sıçmak, sevgimle karşımdakini öldürmek, boğmak, bitirmek. amacım sevdiğim insanların gidişine göz yummak. amacım sevdiğim insanlar gidince yere yıkılmak ve tekrar ayağa kalkmaya çalışmak. kaç defa olur bilmiyorum. tarih tekerrürden ibaret. amacım hep daha çok sevip, hep gidenlere hoşçakal demek. amacım o gidenleri başkalarıyla mutlu görmek. amacım hayal kurmak ve kurduğum hayalleri başkalarının yaşayışını izlemek. izleyip ağlamamak. ağlamayıp kaya gibi sert durmaya çalışmak. her gidene ruhumdan bi parça vermek. amacım ruhumdan eksilen parçalarla yoluma devam etmeye çalışmak. ruhumun eksilen parçaları ile başkalarının mutluluğunu izlemek. amacım hep ''hoşçakal'' demek. amacım hep kabullenmek.
madem öyle gecenin konseptine uygun bir şarkı paylaşayım dert ortağım olan bu başlık okuyucularına.
-hala yalnız mısın?
-sadece özgür.
-peki mutsuz?
-sadece alışmış.
-peki ya aşık?
-sadece eksik. peki ya sen? hala bekliyor musun?
-beklemek şimdi hiç duymayan birine dünyanın en güzel şarkısını söylemek kadar anlamsız.
-peki ya umut?
-umut şimdi hiç görmeyen birine gökkuşağını anlatmak kadar zor ve imkansız.
herkes gider mi? bunun da cevabını ben vereyim. evet herkes gider.
